غزل شماره 159 دیوان حافظ، نقد صوفي نه همه صافي بي غش باشد + با تعبیر فال

                              نقد صوفي نه همه صافي بي غش باشد
اي بسا خرقه که مستوجب آتش باشد
صوفي ما که ز ورد سحري مست شدي
شامگاهش نگران باش که سرخوش باشد
خوش بود گر محک تجربه آيد به ميان
تا سيه روي شود هر که در او غش باشد
خط ساقي گر از اين گونه زند نقش بر آب
اي بسا رخ که به خونابه منقش باشد
ناز پرورد تنعم نبرد راه به دوست
عاشقي شيوه رندان بلاکش باشد
غم دنيي دني چند خوري باده بخور
حيف باشد دل دانا که مشوش باشد
دلق و سجاده حافظ ببرد باده فروش
گر شرابش ز کف ساقي مه وش باشد

                            

تعبیر غزل شماره 159 دیوان حافظ ، نقد صوفي نه همه صافي بي غش باشد

"این پیام تأکید می‌کند که شما فردی قابل اعتماد هستید و دیگران به شما اعتماد دارند. به شما هشدار داده می‌شود که در کارهای خود صداقت و راستگویی را حفظ کنید، زیرا فریب و تقلب نه تنها شما را از مسیر درست دور می‌کند، بلکه به دیگران نیز آسیب خواهد زد. این پیام همچنین شما را به استفاده از تجربیات خود برای راهنمایی و کمک به دیگران دعوت می‌کند، تا از دستاوردهای خود برای رفاه دیگران بهره ببرید.

همچنین تأکید می‌کند که شما فردی با ذات پاک و بی‌ریا هستید، شبیه به سجاده‌ای که برای عبادت آماده است. از شما خواسته می‌شود که مراقب وسوسه‌ها و فریب‌هایی باشید که ممکن است شما را از مسیر درست منحرف کنند، و در زندگی خود همیشه بر اصول اخلاقی و صداقت پایبند بمانید."